Op Zaterdag 6 oktober werd de Chinastraat omgetoverd tot een plaats waar Belgische hiphop leeft. Organisator Hip Hop Hooray, een online community rond Belgische hip hop werd uit de grond gestampt door drie ambitieuze studenten: Mathieu Brouillet, Emile Carton & Gert Vandeveire en zijn nu toe aan hun eerste verjaardag. Dit vierden ze samen met de Belgium Finest' in de hip hop scene. Wat het festival zo bijzonder maakt is de uitsluitend Belgische line-up en de Freestage. Op dit podium krijgen artiesten de kans om gratis op te treden en zo meer bekendheid te verwerven. Voor die artiesten een mooie opstap in hun carrière.

Het eerste halfuur symboliseerde waar hiphop echt om draait. Samenkomen en genieten van het leven en het moment, ongeacht of nu de stroom uitvalt of niet

Met een fantastische line-up (wat knap is voor een klein festival) waren er wel wat verwachtingen van het publiek. Gent, Antwerpen, Brussel… Van alle windstreken kwamen ze naar de gezellige Chinastraat. Te gezellig misschien.

Toen we binnenkwamen werden we ontvangen in het donker. Een korte stroompanne was de boosdoener, maar die kon de pret van de vroege vogels gelukkig niet bederven. Eens aangekomen aan de Freestage viel de stroom een tweede keer uit. Freeman pakte het ludiek aan ‘Deze bars zijn te hard voor de elektriciteit’. Het eerste halfuur symboliseerde waar hiphop om draait. Samenkomen en genieten van het leven en het moment, ongeacht mogelijke stroompannes.

Goed verscholen achter de Freestage vonden we de ingang van de Negenduust stage en de main stage. De naam verklapte het al: de Negenduust stage liet de creativiteit van de beste Gentse rappers los. Artiesten zoals Fatih, Krapuul, Gloria Boateng, Castro vertegenwoordigden de Negenduust crew.

Door het uitgelopen tijdschema en de dubbele programmatie was het moeilijk om de aandacht te verspreiden over de stages. Het was misschien een beetje overweldigend voor de organisatie, maar volgende edities zouden de verschillende artiesten wat meer gespreid kunnen worden over het tijdschema, zo krijgen ze ook alle aandacht die ze verdienen. De meeste aandacht ging logischerwijs naar de main stage waar de grote namen geprogrammeerd stonden.

Straight van de Far West: Soul’Art

De verschuiving van de programatie zorgde voor wat verwarring bij het publiek: wie staat er nu eigenlijk op het podium? Dit was ook het geval bij het optreden van Soul’Art, Een Brussels rapcollectief. Hun show werd een uur uitgesteld, wat tot verwarring bij het publiek leidde. Soul’Art was deze zomer nog deel van ‘Niveau 4’, een initiatief voor rappers die aan de rand van een doorbraak staan. De magere opkomst onthield de rappers van Soul’Art gelukkig niet om er een lap op te geven, de energie die ze in hun show staken was knap.

Wat de groep bijzonder maakt is de combinatie tussen Franse, Nederlandse en Engelse rap. Je zag dat ze goed op elkaar waren ingespeeld. Het deed ons herinneren aan een show van BROCKHAMPTON (een Amerikaans rapcollectief), maar dan in een Brussels jasje. Soul’Art is wel nog onbekend terrein voor het Gentse publiek, bleek onder andere toen de groep vroeg wie ‘Django’ kende, hun bekendste nummer.

Soul’Art is wel nog onbekend terrein voor het Gentse publiek. Dat bleek toen ze vroegen of ze ‘Django’ kennen, hun bekendste nummer.

Gents Geweld, letterlijk

De mannen van Apex Raptors kwamen duidelijk niet naar De Chinastraat om op hun lauweren te rusten. Zware beats die soms iets weg hadden van $uicideboy$ deden het Gentse publiek beven.

De jonge rappers deden er alles aan om het publiek voor hen te winnen. Gio vroeg of er rokers in het publiek waren, waarop JERRE 2 pakjes sigaretten greep en deze nonchalant in het publiek gooide. Een ludieke knipoog naar hun track ‘Marlboro’, die ze vervolgens de zaal inbliezen. Een leuk en creatief intermezzo in hun show.

Aan de bindteksten van Apex Raptors is nog werk: zo werd het bijna gênant toen Gio vervelend lang vroeg of het publiek er klaar voor was. Een sfeerbreker in plaats van een sfeermaker.

Gio vroeg of er rokers in het publiek waren, waarop JERRE 2 pakjes sigaretten greep en deze nonchalant in het publiek gooide

De Antwerpenaren kwamen luid binnen

Even al die zorgen weg en genieten

Er werd vooral uitgekeken naar Pepe, icoon van het label Eigen Makelij. En terecht.

Van begin tot eind deed hij wat hij moest doen. Een heldere delivery van zijn bars (dat zijn de teksten die rappers zingen/zeggen) met de nodige routines van het vak. Ook met een oudere set bewijst hij nog eens dat hij onsterfelijk is. De track ‘Fuck De Wereld’ vat ongeveer zijn stijl samen. Het ‘n’importe quoi’ aura dat Pepe wel wat rond zich heeft hangen maakt hem uniek in de scene. Even al die zorgen weg en genieten.

Darrell Cole bracht begin 2018 zijn EP Loading uit. Deze EP werd warm onthaald in België, maar ook wereldwijd. Begin september kwam het vervolg ‘Still Loading’ in de rekken. Vroeger kreeg hij -naar onze mening- niet altijd de aandacht die hij verdiende, maar zijn nummer ‘Golden’ van het nieuwe ‘Still Loading’ kreeg airplay op het bekende radio platform Beats One.

Aandacht kwam hij niet te kort in Gent. De zaal werd aardig gevuld wanneer de eerste tonen van zijn laid back beats weerklonken. Het hoge niveau dat Darrell uit zijn mouw schudde was niet alleen entertainend sterk, het klonk zelfs nog beter dan op de plaat.

Bruxelles Vie leeft in Gent

Berry, één van de meest beloftevolle rappers van de befaamde Brusselse school bracht een set die de ideale rustpauze was. De mooie combinatie van old school beats en de Brusselse invloed creëert een unieke vibe.

Die sfeer werd doorgetrokken door de jonge JAY MNG, overigens ook lid van 'Niveau 4' en finalist van de Nieuwe Lichting 2018 van Studio Brussel. De flow die hij live brengt is in België nog niet vaak geëvenaard. Hij maakt het zichzelf niet gemakkelijk en kiest flow gewijs voor grotere uitdagingen. Rappers worden niet graag vergeleken met hun collega’s, maar wij zagen toch echo's van de Amerikaan Rejjie Snow, toch wat zijn attitude betreft.

De beste rappers van het land van Waas

Ze werd langs alle kanten aangevallen door springende kangoeroes op de maat van de hevige 808-bassen.

Het gaat hard voor K1D in 2018. Begin dit jaar bracht hij zijn EP ‘High Hopes’ uit en deze zomer deed hij er nog eentje bij genaamd ‘Peter Pan Syndrome’. Dat hij een creatieve duizendpoot is, hoefde hij al niet meer te bewijzen. Hij draaide afgelopen zomer nog de volledige Dancehall op Pukkelpop rond zijn vinger met zijn energieke presence.

In Gent was dit niet anders. Wie niet wist dat het een Belg was die op het podium stond, dacht dat we naar een Amerikaanse rapper keken. Hij rapt zoals een ervaren rot in de scene en krijgt alles wat hij maar wil van het publiek gedaan.

Buddy van K1D, Woodie Smalls, Sint-Niklaas' finest, stelt nieuw album voor in AB op 22 november maar daar was deze avond nog niets van te merken. Wat kregen we wel: zijn huidige show met flows die on point waren en waar zijn bekende hits 'Pass The Dutch' en 'Tokyo Drift' passeerden. De laatste live-act zijn op een festival is meestal een cadeau. Ook al was het al laat op de avond, dat was niet te merken aan het publiek: de sfeer in de zaal was uitstekend, afgezien het ondertussen vroege ochtenduur.

Hip Hop Hooray Festival slaagde erin om met beperkte middelen het Gentse publiek toch een dwarsdoorsnede te geven van de huidige Belgische hip hop scene. Een huzarenstukje om hen allen samen te brengen. Ondanks wat groeipijnen klopt het Hip Hop hart op de juiste plaats. Wij zijn benieuwd hoe die beats in de toekomst zullen blijven klinken.

Foto's: Dagmar De Clercq