Vandaag staan de stoelen van Gent Jazz lekker opgeborgen en herbergt het terrein hiphopliefhebbers uit heel Vlaanderen. Op het programma staat talent van eigen bodem, zoals blackwave., DVTCH NORRIS en Selah Sue. De internationale klepper van de avond zijn The Roots, de Amerikaanse rakkers die ook de vaste band van Jimmy Fallon vormen in zijn gelijknamige show.

K1D schopt al een tijdje keet in de hiphopscene en dropte eerder dit jaar zijn debuut-ep High Hopes. Het publiek steekt op commando maar al te graag de handen in de lucht en het trappy geluid laat de veel te warme tent goed op en neer deinen. Het is trouwens alsof iedereen rond Antwerpen, waaronder deze Sint-Niklazenaar, wakker is geworden en wil bijdragen aan een Belgische hiphopcultuur. Ook TheColorGrey, Darell Cole en Dutch zijn van ’t stad en vanavond present.

Je moet het maar kunnen, bij het eerste nummer de volgepakte Barn Stage aan het wiebelen krijgen. DVTCH NORRIS heeft een trouwe fanbase en dat zie je vanavond. De liefde is wederzijds, Dvtch bedankt nummer na nummer het publiek en de fans en trakteert hen op hits als Caught Up en Seeking Closure. In het midden van de tent breekt een dansfeest los bij zijn nieuwe single Toothpick, waarvoor hij vijf dagen geleden de nieuwe clip dropte. Hou die hitlijsten maar in de gaten.

Selah Sue had niets te bewijzen of niemand te overwinnen. Haar nummers herinneren we ons funky, nu zijn ze uitgepuurd tot het absolute minimum om die identiteit te bewaren. Met cellist Lenski aan haar zijde, die haar typische sound kon terugbrengen tot één instrument, lukt het haar om het publiek mee te krijgen. Haar show is toch geen geheel en mist over het algemeen een opbouw over de nummers heen.

The Roots hinkelen met ons doorheen de muziekgeschiedenis en bouwen met de blokstenen van soul, funk, blues en rock ’n roll aan een verhaal over de invloeden van hiphop en wat verschillende muziekstijlen kunnen betekenen voor jazz. Voor het merendeel van de tijd staat heel de band op het podium en hebben ze zelfs een rudimentaire choreografie voorbereid. Kudos voor de sousafonist* die op en neer springt op het ritme, met een loodzwaar instrument op zijn schouders. Tijdens twee dj-intermezzo’s laten respectievelijk Elliot Stro en James Poyser zich gaan op het soundboard. Het publiek proeft in verwondering van de samplingtechnieken.

We drinken nog een pint om de avond af te sluiten en luisteren naar de zoetgevooisde stem van TheColorGrey, die het tweede podium die avond afsluit. Hij heeft een verrassing voor ons in petto en betreedt het podium met de hele Antwerpse scene. De keet wordt pas echt bloedheet wanneer Kamal Gray, de toetsenist van The Roots, de bende vervoegt op het podium en ons trakteert op eersteklas keyboardimprovisaties, waarop onze Belgische talenten maar al te graag hun ding doen. 

*  Ik wist ook de naam niet voor de grote gewrongen tuba rond iemands lijf, het is oké.