Een vier uur durende dynamische avond vol video- en performancekunst, in plaats van een vier maanden durende tentoonstelling. Dat was de opzet van Etcetera V, georganiseerd door de Young Friends van het S.M.A.K.. Sinds 2013 palmen deze jonge curatoren de inkomhal van het S.M.A.K. in, om niet alleen jonge kunstenaars maar ook jonge bezoekers naar het museum te brengen. Een verslag van een bewogen avond.

In een drukke inkomhal bots je bij binnenkomst bijna op Janes Zeghers, die in zijn performance Present Absence naakt en gepropt in een rechtopstaande sokkel slaapt, wat er even ongemakkelijk als intrigerend uitziet. Als we verder lopen trekt de Virtual Reality van Filip Anthonissen onze aandacht: na even in de rij te staan, kijk je met een VR-bril de inkomhal van het S.M.A.K. rond terwijl de setting Inception-gewijs continu verschuift, de stoelen beginnen te zweven en de grond onder je voeten lijkt weg te zakken. Anthonissen doet in een drukke ruimte onder boven voelen en omgekeerd. Nog verder vallen vooral de video’s Wasbak van Ruben Bellinckx en Vanishing Point van Jason Dee op. Beiden zijn videowerken waarnaar je kan blijven kijken. In Wasbak kijk je zeven minuten lang naar een lopende kraan die langzaamaan de wasbak eronder erodeert. Heel subtiel verschuiven ook de beelden in Vanishing Point, waarbij Jason Dee speelt met kadrering: het projectieoppervlak vergroot en verkleint telkens weer, terwijl een figuur steeds verder van je wegloopt. Dat werkt niet alleen hypnotiserend, maar heeft door zijn zwart-wit karakter een heerlijk nostalgisch laagje over zich heen.

In de linkerhoek steelt performance kunstenares Deborah De Robertis de show. In 2014 toonde ze haar geslachtsdelen voor L’Origine du monde van Gustave Courbet in het Musée d’Orsay. In 2016 deed ze dat in hetzelfde museum nog eens over voor Olympia van Edouard Manet. In een performance in samenwerking met Migel Soares Gonçalves plaatst De Robertis zich letterlijk als een kunstwerk op een sokkel en spreidt ze zo ook in het S.M.A.K. haar benen open voor het publiek. Schaars gekleed en onverschillig rondkijkend exposeert ze een video. Dit doet ze door een smartphone voor haar schaamtestreek te binden, waardoor degene die de video wilt zien gedwongen wordt om heel dichtbij op een krukje plaats te nemen. Wie dicht genoeg komt, valt niet alleen het schermpje op, maar ook de ongeschoren benen en schaamhaar die achter het smartphonescherm uit komen piepen. Een poster op de achtergrond met de tekst “Do I have to show my pussy to show my movie?” maakt het plaatje compleet.

Etcetera V biedt een avond met veel afwisseling, waarin de opstelling in combinatie met de vele bezoekers ietwat chaotisch overkomt. Dat werkt eerder afleidend, waardoor niet alle werken in volle rust en aandacht bekeken kunnen worden. Desalniettemin is Etcetera V een gezellig bruisende plek, die je vol energie weer de avond instuurt.

Foto's door Anyuta Wiazemsky