Cultuurplatform
van Urgent.fm
en cultuur- en onderwijspartners van de stad Gent

contact
partners

VERHAEREN VERBEELD | MSK GENT

REVIEW | EXPO
vr 14.10.2016 | 18:00

door Eva Pot

Het is eindelijk vrijdagavond en bijgevolg het begin van het weekend, met op het programma een vernissage. Toegegeven, openingen van expo’s zijn soms louter voyeuristische spektakels waarbij het principe van see-and-be-seen de bezoekers vaak nauw aan het hart ligt. Het omgekeerde echter vond plaats in het Museum voor Schone Kunsten op de opening van Verhaeren Verbeeld. Het is een tentoonstelling waar we de bril van Emile Verhaeren tijdelijk mogen opzetten en waar menig kunstliefhebber dwaalt in het walhalla van de Belgische, laat 19e-eeuwse avant-gardistische kunst en die uitmondt in een heerlijk herfstige tijdreis. 

 

De Frans-Belgische dichter en auteur Emile Verhaeren (1855-1916) is een kind van zijn tijd en golfde mee op de opkomende kunststromingen. Met zijn pen verdedigde en bekritiseerde hij kunstenaars en werken uit de hoogdagen van het impressionisme, neo-impressionisme, symbolisme en naturalisme. Werkend in artistieke kringen, groeide Verhaeren uit tot een monument binnen de Belgische literatuur en gold hij als een internationale autoriteit.

 

 

Verhaeren is trouwens zo’n persoon met wie ik anno 2016 wel eens een selfie zou willen nemen

 

 

Verhaerens carrière wordt visueel ingeluid door portretten en een aantal schrijfsels, waarna de tweede zaal, Verhaeren en oude kunst, een verzameling van topstukken bevat die een ware lust voor het oog zijn. Rubens! Bosch! Tintoretto! Ik kreeg zweethanden van opwinding. Van 16e en 17e-eeuwse kunst reizen we twee à drie eeuwen verder waar zijn rijk oeuvre in de schijnwerpers staat en terecht de volle aandacht krijgt. Het MSK koos voor een chronologische opbouw van zijn carrière en neemt de titel Verhaeren Verbeeld zeer letterlijk. Wat volgt is een keurige en geordende reeks van kunstenaars die Verhaeren ontdekte, zoals Fernand Khnopff en James Ensor, en kunstenaars wiens werken hij in de huidige canon heeft geïntroduceerd.

 

 

... ik waande me even in een memorabel universum

 

 

Verspreid in de zalen staan er kleine etsen van Ensor en werken van James McNeill Whistler, Jan Toorop, George Minne, Emile Claus, Anna Boch, Paul Signac, Odilon Redon... Uiteraard stal ook het schilderij en publiekslieveling De lezing door Emile Verhaeren van Théo van Rysselberghe de show, waar bezoekers graag het ‘wie-is-wie’-raadsel spelen. Van pointillistische en naturalistische schilderijtjes tot de maskers van Ensor en de symbolische wereld van Khnopff, ik waande me even in een memorabel universum. En hoewel de nadruk vaak lag op het beeldende, stapte ik kort in Verhaerens wereld. Kort, want niets is voor lange duur en het fin-de-siècle-gevoel maakt me soms weemoedig. Kort, want de laatste twee zalen waren minder bekoorlijk en lieten mij terugkeren naar het heden.

 

Verhaeren is trouwens zo’n persoon met wie ik anno 2016 wel eens een selfie zou willen nemen, niet alleen vanwege zijn bekendheid maar ook door zijn fantastische snor! Een snor die eveneens ontelbare keren de ster is in zijn portretten en bustes.

 

Misschien dat ik op een volgende herfstdag opnieuw een tijdreis ga maken in het MSK.

 

 


Verhaeren Verbeeld: nog t.e.m. 15/01/2017, € 2 voor jongeren tot 25 jaar.

↓  GERELATEERDE ARTIKELS  ↓