Het is avond, buiten sneeuwt het en de dagen vullen zich met examens en studeren. Dat is de setting waarin ik I am Oak voor het eerst hoorde. De warme klanken van de muziek maakte de sfeer gemoedelijk. Zo kon ik nog wel een nachtje door. Vijf jaar later kwamen de jongens van de band naar Gent. Ook de lenteavonden kunnen ze prima aan. In de intieme zaal van Trefpunt betoverden zij afgelopen vrijdag hun publiek. Een nieuw album werd gepresenteerd; Our Blood.

Hoewel het concert om 21.00 zou beginnen staat er op dat uur nog bijna niemand in de zaal. De Nederlandse band is in België nog amper bekend, dus groot publiek kwam in eerste instantie niet af op het optreden. Naarmate de avond echter vorderde stroomden er meer mensen binnen. De band trok met hun klanken de mensen van straat de zaal in. Het aanwezig publiek viel dat echter niet op, het was in trance gewiegd al vanaf de eerste tonen van het concert.

I am Oak is een vierkoppige band rond zanger en gitarist Thijs Kuijken. De groep is gevestigd in Utrecht en reist vanuit daar door binnen en buitenland om op te treden. Grote bekendheid kennen ze niet, maar waar ze komen wordt de kwaliteit van de band onderschreven. De vier vormen een bijzondere formatie om naar te kijken. Op het podium bewegen ze zich helemaal los van elkaar. Het zijn individuen die nergens om lijken te geven dan om hun muziek. De éen wat slonzig, de ander met een overhemd. De één lay back, de ander kaarsrecht. Ieder gaat op in de muziek, lijkt in zijn eigen wereld te spelen. En toch maken deze op zichzelf staande muzikanten een prachtig geheel. Het gaat niet om uitstraling, het gaat niet om een act. Het gaat om muziek, en alles staat in functie daarvan. Tijdens het concert wordt maar één keer tegen het publiek gesproken, een korte anekdote over de frietjes van Gent.

Dat de indie-klanken van I am Oak voor een magische sfeer zorgde, waarop het publiek in trance mee zweefde, is duidelijk. Toch was er weinig afwisseling in de nummers. De muziek is van zeer hoog niveau, maar werd op den duur eentonig van het feit dat er niet veel risico genomen werd. Nummer na nummer werd gespeeld zonder teveel muzikale uitweiding. Dat is jammer want dat is juist het fijne van live optredens. De show werd wel afgesloten met een uitgebreide muzikale zijweg die veel weer goed maakte.

I am Oak maakt heerlijke muziek met een betoverende werking. Dat het een beetje veel van hetzelfde werd is waar, maar dat maakt het niet minder sfeervol. Met I am Oak op de achtergrond wordt elk moment een beetje fijner en de wereld net iets mooier.