Cultuurplatform
van Urgent.fm
en cultuur- en onderwijspartners van de stad Gent

contact
partners

LIZE PEDE - ICH BIN EIN GROSSE FRESSER

NONE | EXPO
wo 10.06.2015 | 17:30

door Bert De Geyter

Merkwaardig, het is een woord dat voor haar lijkt uitgevonden. Een ander begrip heet ‘uiterst charmant’ maar voor dat alles bijt het gewoon in je been en worden mensen als ik razend nieuwsgierig als je haar informatieve tekst #1 leest: Dit is een onderzoek naar het concept van de projectie van mijn ervaringen, van mijn lichaam op dat van een ander. Het gaat er voor mij om niet alleen uit te beelden wat ik voel, maar eerder hoé iets voelt. De tweede informatieve tekst gaat zo: Komt kijken, ik wil dat graag dat ge komt kijken en wie weet kunnen we dan samen iets eten en een beetje praten en kijken. met DU BIST EIN GROSSE FRESSER presenteret Lize Pede haar afstudeerproject in Campo en dus nodigde ik haar uit in de studio.

 

 

Het is een onderzoek naar het concept van de project van haar ervaringen, van haar lichaam op dat van een ander. Het gaat er om niet alleen uit te beelden wat zij voelt, maar eerder hoe iets voelt.

In de praktijk houdt dit de noodzaak in weg te stappen van de theatrale vorm. Een gevoel is niet vast te leggen in één beeld of één vorm. De keuze om haar werk een levend sculptuur te noemen is aldus niet correct. Een sculptuur is immers een ruimtelijk beeldhouwwerk, een vaststaand beeld dat is gevormd door materie toe te voegen en/of weg te halen. Een sculptuur is wat het is, wanneer het is gemaakt en daardoor onveranderlijk. 

De vorm is daarentegen veranderlijk door de interpretatie van haar tolken/spelers. Zij zijn elk op zichzelf een ‘living body’ en daardoor uniek. Haar werk kan dan ook geen levende sculptuur worden genoemd omwille het onveranderlijke karakter. Het levende aspect is net belangrijk.

De term ‘levend sculptuur’ is een contradictio in terminis: iets kan niet leven en vaststaan tegelijkertijd. Beter zou zijn: Hyperrealisme in het levend sculptuur. De term ‘levend sculptuur’ fungeert dan als kader voor een breder onderzoek: het onderzoek naar de fysieke communicatie, en als kader waarin zij praktisch werkt, om ver weg te blijven van het spelen en het theater.

 

 

Met:

Sweppes Cosyns

Tiemen van Haver

Lieselotte De Keyzer

Geert Belpaeme

Loes Carrette

Gytha C. Parmentier

Yemi Oduwale

Kobe Chielens

Jolien Naeyaert

Jan Vanlerberghe

Simon Vanheukelom

e.a.

 

Donderdag 11 en vrijdag 12 juni, telkens van 18:00 - 20:00 in CAMPO Victoria.

↓  GERELATEERDE ARTIKELS  ↓