Nadat ze de hoofdprijs wegkaapten van De Nieuwe Lichting 2015 daalt I Will, I Swear nog eens neer in hun Gentse thuisbasis. Ze trakteren tijdens deze EP-voorstelling op heel wat melancholie en delicate teksten. ‘Strings of Gold’ is met vijf heerlijke nummers alvast een waardig debuut.

Met ‘Long Days’ scoorde I Will, I Swear (Jonathan Van Landeghem en Fien Deman) alvast bij heel wat nationale radiozenders. Ook op DOK zorgde het voor heupgewieg en gesloten ogen. Het duo slaagt erin om je mee te nemen op hun korte, doch aangename trip. Hoewel I Will, I Swear slechts twee muzikale talenten telt, stond er dinsdagavond toch verdacht veel volk op het podium. Van Landeghem en Deman worden er die avond versterkt door enkele strijkers en backings. Hierdoor brengen ze sterke live-versies die de studioversie haast lijken te benaderen. Al blijkt het niet gemakkelijk om daar een extra live-dimensie aan mee te geven. De band zit qua instrumentatie en zang erg goed, maar soms blijft de performance nog iets te ingetogen. Akkoord: er hoeft niet jolig gedanst te worden op hun jongste hitje ‘Fractures’, maar af en toe was live-beleving wat zoek.

Hoewel de EP amper vijf liedjes telt, slaagt het duo er toch mee hun stempel te drukken. I Will, I Swear weet welke muzikale weg ze bewust hebben ingeslagen en staan zo meteen sterker in hun schoenen. Zo smelt zelfs ‘No Diggity’ (Blackstreet en Dr. Dre) onder de zachte stem van Fien Deman.

Het optreden was alvast een goede thuismatch. Heel wat blije gezichten, zowel op als naast het podium. Een uitverkocht concert is niet iedere debutant gegeven.