Cultuurplatform
van Urgent.fm
en cultuur- en onderwijspartners van de stad Gent

contact
partners

"EIGENLIJK BEN IK KUNSTENAAR": EEN GESPREK MET URGENT.FM-GOEROE BERT DE GEYTER OVER ZIJN LIEFDE VOOR RADIO EN KUNST

REVIEW | NONE
ma 13.04.2015 | 09:30

door Valerie Kokx

De nog frisse lentezon doet haar intrede, waardoor de Gentse parken zich langzaam vullen met zwetende joggers en spelende kinderen. Dat terwijl wij de radiostudio van Urgent.fm induiken. Niet zonder reden, want die radiostudio is zowaar de natuurlijke habitat én tweede thuis van creatieve duizendpoot Bert De Geyter. De Geyter draait al acht jaar mee met de Urgent.fm-molen en richtte in 2012 Tumult.fm op, het cultuurplatform van de Gentse jongerenzender. Daarnaast is de Gentenaar zelfstandig kunstenaar in zijn atelier, als de tijd het hem toelaat. Met een hokjesvrije geest proberen we samen een rode draad te tekenen doorheen zijn radio- en kunstenaarscarrière, gedreven door mans liefde voor radio en kunst. “Ik ben vrij van hokjes, sowieso.”

 

Bert De Geyter vertelt het verhaal over hoe het allemaal begon, een verhaal dat hij zelf omschrijft als Urgentesk of Urgentikoos. Met woorden spelen is zijn ding. Zo zijn ook nieuwe uitdagingen zijn ding, want zo’n 8 jaar geleden meldde hij zich aan om voor het eerst in zijn leven een radioshow te presenteren, die van het Gentse Muziekcentrum Kinky Star. Zonder voordien een radiostudio vanbinnen gezien te hebben, of zelfs maar ver vanbuiten, werd hij de volgende dag voor de luisteraars-leeuwen geworpen. Twee uur geslaagde radio gingen de geschiedenis in als het radiofonische debuut van de man. “Even ondergedompeld worden, even springen. Vaak heb je toch achteraf nog meer dan voldoende tijd om bij te schaven.”, luidt zijn levensfilosofie. “De dingen waarin je plotseling  gesmeten wordt, zijn vaak de beste dingen.”

 

DE RADIOMAKER IN BERT DE GEYTER

 

Op die manier ging de bal aan het rollen en kwam de radiomaker in Bert De Geyter terecht bij de vrijwilligers- en jongerenzender Urgent.fm. In 2012 kwam het besef dat er een cultuurafdeling ontbrak op de zender. Hij schreef een dossier, gaf het binnen bij de stad Gent en Tumult.fm zag het levenslicht. Zo is het geschied. “Los van het feit dat Tumult.fm een cultuurplatform aanbiedt, met de website en wekelijkse radioshow, is het ook een onmisbare schakel in het culturele veld in Gent.” De Geyter meent een unieke en verbindende positie verworven te hebben in het Gentse culturele landschap. “We zijn een tool tussen het publiek, de kunstenaars én de cultuurhuizen.” Door hun vrijbuiterspositie en politieke ongebondenheid en onafhankelijkheid stellen ze zichzelf bovendien in staat om eigenzinnig te blijven.

 

Wat voor hem van grote waarde is, is de communicerende rol die het platform speelt. Kunstenaars en student-kunstenaars die bij hen in de radioshow komen, zijn genoodzaakt om op een andere manier na te denken over hoe te communiceren. Ze doen een uitspraak en dan bestaat de uitdaging erin om die te vertalen naar iets dat zowel tekstueel als auditief te verstaan en te begrijpen is. “Dan merk je dat zowel ervaren rotten die al veertig jaar bezig zijn als mensen die er nog aan moeten beginnen het vaak even moeilijk hebben om dat te doen. In dat opzicht is dat vrij uniek.” Communicatie is dus het sleutelbegrip.

 

DE KUNSTENAAR IN BERT DE GEYTER

 

Naast het radiogegeven houdt de creatieveling zich bezig met het maken van eigen kunst in zijn Gents atelier. “Dat is het nadeel door alles wat ik met Tumult.fm en Urgent.fm doe: veel mensen kennen me enkel op die manier. Ze zijn vergeten of hebben nooit geweten dat ik eigenlijk gewoon kunstenaar ben.” De dag van vandaag is dat nu eenmaal het lot van een kunstenaar: een job moeten hebben naast het kunst maken. Niet dat De Geyter daar rouwig om is.

 

De kunstenaar in Bert De Geyter “maakt plaats, bakent af, oriënteert, zoekt beschutting, breekt open, neemt ruimte in of geeft ze terug. Zijn werk is een zoektocht naar het geheim van de ruimte, wat haar maakt en wat haar deelbaar maakt.” Dat is althans wat we lezen op zijn website, maar wat verwezenlijkt hij concreet? Na zijn studies aan de toenmalige kunstenschool Sint-Lucas Beeldende Kunst en zoon zijnde van architecten, hield hij zich vooral bezig met tekenen. “Eigenlijk teken ik de hele tijd: tekeningen, maquettes, ruimtelijk werk, installaties of ingrepen in de ruimte. Dat is zeer breed natuurlijk.” Overigens benadrukt hij het feit dat hij niet in hokjes te plaatsen is. “Je moet gewoon doen wat je graag doet. Punt.”

 

DE ‘RELATIVEERDER’ IN BERT DE GEYTER

 

Door de oneindige bezigheden en projecten borrelt de vraag op of hij een geheim wapen heeft. Een geheim wapen waardoor hij telkens opnieuw door de bomen het bos kan zien. “Ik stel me daar weinig vragen bij. Het belangrijk vinden om te blijven spelen, dat is de essentie. Als je gelukkig wil zijn, moet je gewoon blijven spelen in alles wat je doet en ervoor zorgen dat die speelsheid er blijft. Op die manier is het niet zo moeilijk om door de bomen het bos te zien.”

 

Bovendien maakt de ‘relativeerder’ in Bert De Geyter wederom de brug naar de architectuur. “Misschien heeft het ook wel te maken met mijn talent om dingen te organiseren. Dat is ook iets wat je als architect heel hard moet hebben. Een architect is iemand die van het kleinste detail tot het grootste globale plan overzicht moet kunnen bewaren. Ik denk dat dat wel in mij zit, dat ik gemakkelijk in- en uitzoom.” Dat talent gecombineerd met het feit dat hij amper stress voelt, maakt het hem mogelijk om grote evenementen zoals het jaarlijkse Gentse kunstenfestival Tumult In Gent te organiseren.

 

Tot slot vraag ik Bert De Geyter om even in de toekomst te kijken. Wat zou hij nog graag bereiken in de nabije of niet-zo-nabije toekomst? “Eigenlijk kan ik daar niets anders op antwoorden dan de vrijheid hebben om te blijven kiezen om enkel te doen wat ik graag doe. Dat ik niet te veel opofferingen moet maken om de tijd vrij te kopen die ik nodig heb om kunstenaar te zijn. Maar dat mag heel traag gaan natuurlijk.” (vk) 

 

Foto: Athos Burez

↓  GERELATEERDE ARTIKELS  ↓