Wanneer Farao Amenhotep IV in 1375 vóór Christus de Egyptische troon bestijgt, noemt hij zichzelf ‘Akhnaten’, schaft het veelgodendom af en installeert een monotheïstische cultus rond de zonnegod Aten.

Vorige week werd de langverwachte opera Akhnaten opgevoerd in Antwerpen, maar vanaf 3 maart zijn er ook vijf voorstellingen in de opera van Gent. Philipp Glass is componist van dienst, regie en decor zijn het werk van de fantasierijke Britse theatermaker Nigel Lowery en niemand minder dan Walter Van Beirendonck verzorgt de kostuums van deze opera. Bij die Belgische inbreng, willen we als cultuurplatform even stilstaan.

Hoewel het de eerste keer is dat de meest excentrieke van de Zes van Antwerpen zijn naam linkt aan een opera, heeft Van Beirendonck voorheen wel al balletkostuums ontworpen voor de l'Opéra national de Paris. Van Beirendonck is nu eenmaal onstuitbaar: tussen het ontwerpen door leidt hij al jaren de Antwerpse Modeacademie, die sinds zijn aanstelling een ijkpunt werd in de modewereld, en hij heeft nu ook nog eens de kostuums ontworpen voor Philip Glass’ opera Akhnaten, die op vrijdag 13 februari in de opera van Antwerpen in première ging. Walter Van Beirendonck beleeft dus opnieuw een vuurdoop. De Belgische ontwerper werkte twee jaar lang aan de kostuums voor Akhnaten, de operavoorstelling over de Egyptische farao.

De Britse regisseur Nigel Lowery is al voor de derde keer te gast bij Opera Vlaanderen. Ditmaal trekt hij alle registers open. Het verhaal heeft hij symbolisch uitgediept en verbreed. Van Beirendoncks aanpak past perfect bij de regiestijl, die ook voluit inzet op het cartooneske en de scherpe uitlijning.

We zien goudkleurige gewaden en rokken in plissé, een gouden honden- en vogelkop als masker. Die herkenbare elementen uit de Egyptische mythologie worden moeiteloos gecombineerd met de hedendaagse jongerencultuur: dikke gouden kettingen en ringen, opvallende sneakers en plateauzolen. De kleuren gaan van zwart en goud over in de glans van exotische gewaden, gedragen door zangers van formaat.

‘We hebben vooral geprobeerd wel die typische, gouden Egyptische sfeer te houden, maar daarvan toch een sterke vertaling hebben gemaakt naar de actualiteit van vandaag’, aldus Van Beirendonck (in De Standaard 13.02.2015), die verwijst naar de recente revolutie in het land.

Walter Van Beirendonck is duidelijk zichzelf gebleven en heeft zich volledig laten gaan. In een universum van glitter, goud, veel goud, felle kleuren, kleurige boa’s, glinsterende jurken en af en toe ook eens sober zwart. Van Beirendonck staat er nog altijd en is wellicht de ideale ontwerper voor een opera zoals Akhnaten. Exuberant, extravagant en net niet over the top. Kleurenpracht, weg van het doodgewone, abnormaal mag. Het is duidelijk dat Walter de vrijheid heeft gekregen om zijn ding te doen en dat hij die kans met heel veel plezier heeft gegrepen.

Bron foto's: blog.momu.be