Cultuurplatform
van Urgent.fm
en cultuur- en onderwijspartners van de stad Gent

contact
partners

REVIEW | COSI FAN TUTTE | OPERA GENT

REVIEW | NONE
di 13.01.2015 | 21:30

door Sara Logghe

De tijd dat de opera alleen maar voor aristocratisch gezelschap was, is helemaal voorbij. Dat mochten we gisteren zelf gaan ondervinden. Helemaal geen norse blikken in onze jeugdige richting of op onze niet zo poepsjieke outfits. Integendeel. Laat het dus ook voor jou geen reden (meer) zijn om een avondje opera aan je neus te laten voorbij gaan.

 

Een tweede reden om a-b-s-o-l-u-u-t eens naar de opera te gaan, is dat je op die manier de Opera van Gent eens vanbinnen kan bekijken. Zowel de zaal zelf, als de foyer zijn pareltjes.

 

Dé reden om naar de opera te gaan, is uiteraard omwille van de operastukken zelf. Toegegeven, we waren niet aan ons operaproefstuk toe, maar echte ervaringsdeskundigen kunnen we onszelf nog niet noemen. Vandaar dat we driekwartier op voorhand al present waren om de gratis lezing mee te pikken. Tijdens zo’n voor iedereen toegankelijke lezing, krijg je informatie over de componist –in dit geval Mozart-, het verhaal, enkele muzikale toelichtingen, de evolutie van het stuk doorheen de tijd,… Wees gerust, het einde wordt niet verklapt. Bovendien werd deze lezing door een enthousiaste stagiair verzorgd, en kon hij het publiek blijven boeien.

 

In “Così fan Tutte” ligt de focus op de psychologie van de liefde en krijgen we een ontleding van emoties die zich niet laten bedwingen. Wat zich aanvankelijk aandient als een lichtvoetige komedie, verandert in een ontnuchtering van het idee van de liefde. De jonge officieren Guglielmo en Ferrando scheppen bij hun oudere vriend Don Alfonso op over de trouw van hun geliefden. Don Alfonso is van mening dat alle vrouwen in de liefde niet te vertrouwen zijn en wil zijn gelijk bewijzen. De twee officieren willen meewerken aan een weddenschap om hun verloofden te testen en doen net alsof ze direct zijn weggeroepen naar het front. Ze komen terug, vermomd als Albanese kooplieden, maar weten hun geliefden niet te verleiden om vreemd te gaan. Ze vinden dat ze de weddenschap met Don Alfsonso al hebben gewonnen, maar hun oudere vriend vindt het nog te vroeg en vraagt hen te blijven proberen hun dames te verleiden met alle gevolgen van dien…

 

Als er één iemand is die we zeker willen vermelden, dan is het wel roldebutante Aylin Sezer. De Turks-Nederlandse sopraan is dit seizoen lid van het Jong Ensemble van Opera Vlaanderen. Zij vertolkte de jonge Despina, het wulpse dienstmeisje, dat denkt dat ze de wereld al gezien heeft en het spelletje maar al te graag meespeelt. Meerdere vermommingen later kijkt ze neer op alle schade die ze aanrichtte. Aylin Sezer bewijst, met haar stem en haar spel, dat opera ook bruut (en sexy) kan zijn.

 

 

 

 

Aangezien wij geen musicologen zijn, willen we er vooral op wijzen hoe plezant de hele avond was. Het eerste bedrijf is heel luchtig en regisseur Guy Joostens zorgt voor gevatte momenten. Jawel, er werd luidop gelachen in de zaal. Deze opvoering van “Così fan Tutte”, wat zoveel betekent als “zo zijn ze allemaal die vrouwen”, was vrij modern ingekleed. Aanvankelijk vond ik het wat jammer dat er geen prachtige klassieke kostuums en decors als kader werden gebruikt, maar door de moderne toets werd de humor nog scherper. Toegegeven, het verhaal op zich klinkt nogal absurd en onrealistisch, maar ga vooral genieten van de muziek, het gezang, de spanning tussen de personages, de humor en onthoud vooral de laatste woorden die in de boventiteling verschijnen: “to love again and be again undone!”.

 

Gezien op 13 januari, nog tot 17 januari in de Opera van Gent

↓  GERELATEERDE ARTIKELS  ↓