“These are the eyes the world should be seen through” - B.E.E.

Auteur Bret Easton Ellis is juryvoorzitter op het 41e Film Fest Gent. Op deze ‘an evening with’ in de prachtige theaterzaal van de Vooruit kregen we de unieke kans om hem eens in levende lijve tegen heel wat schenen te horen schoppen. Hij heeft het over zijn houding tegenover cinema, tv-series, zijn boeken, én over Lindsey Lohan.

Zoals dat gaat bij een live on stage interview kadert Roderik Six, interviewer van dienst, het verloop van de avond. We krijgen eerst een korte introductie over zijn gast, waarna een gesprek over zijn boeken, zijn scenario’s en de talloze verfilmingen van zijn schrijfsels zal volgen. Hij waarschuwt ons dat Bret hierna de vragen vanuit het publiek op geheel eigen wijze zal beantwoorden.

Ze beginnen er aan met een gesprek over openingsfilm ‘The Loft Disaster’. Ondervraagde geeft, en dat zal zeker niet de laatste keer zijn deze avond, zijn ongezouten mening over deze amerikaanse remake. Hij staat ervan versteld hoe wij allemaal braafjes bleven zitten tijdens de aftiteling terwijl hij gek werd van wat hij net had gezien. 

Bericht aan Erik van Looy: “It’s a miss. Maar ook: “Everybody makes at least one shitty movie. It doesn’t make you a bad filmmaker.”.

Het is het begin van vele snedige, harde, maar toch ook vaak zelfrelativerende uithalen naar o.a. Paul Schrader, Lindsey Lohan en de maatschappij in het algemeen. 

Over zijn laatste project ‘The Canyons’, een no-budget movie, wist hij ons te vertellen dat het een nihilistische film is en er net daardoor werd op neer gekeken in Hollywood. “Ja, Lindsey Lohan heeft een drankprobleem, en dronk ook te veel tijdens de opnames, maar bij ons viel ze best wel mee, ik heb al ergere verhalen gehoord over haar. Dat ik gekozen had om een porno-acteur (James Deen) te gebruiken als tegenspeler maakte het plaatje compleet. Op welke manier deze film gemaakt werd was dan ook veel belangerijker dan de inhoud.” 

Doorheen zijn oeuvre, en vooral in American Psycho, is Bret gefascineerd geraakt door de drang van mannen om bij een groep te horen die ze tegelijk ook verachten. Ook deze ‘Dark prince of American literature’, worstelt hiermee. Wat later zegt hij dan ook dat het hoofdpersonage uit American Psycho, Patrick Bateman effectief gebaseerd is op zijn eigen donkere kantjes. Als het later over de verfilming van zijn succesvolste boek gaat vertelt hij ons dat Christian Bale, de hoofdrol niet wou aannemen zonder de zegen van Bret. “Het kon mij niet veel schelen, maar hij en zijn manager drongen erop aan. Dus gingen we uit eten. Ik zat nog maar net aan de bar toen Christian binnenstapte, uitgedost in een goedkoop eighties maatpak. Tot we aan tafel gingen bleef hij praten in quotes uit mijn boek. Hij speelde Patrick Bateman, voor mijn neus, tot ik helemaal gek werd en hem stopte.”. 

“American Psycho is niet geschikt voor het medium cinema. Grote delen van het boek zijn met opzet ongelofelijk saai. De ambiguïteit van in het boek geraakt volledig verloren in gelijk welke ander vorm dan die van een roman. Ik was blij toen het boek af was, want ik moest het schrijven, voor mezelf.”

Via ‘House of Retards’ - zijn naam voor de populaire serie ‘House of Cards’ met Kevin Spacey - gaat hij daarna dieper in op het compromis tussen cinema en televisie. “Film gaat over sfeer en gevoel terwijl series te graag vertellen, en dit dan ook op een te letterlijke manier doen”. Het medium is volgen Ellis te gericht op informatie. De personages brengen nieuwe gegevens aan via dialogen en emoties maar leveren nooit het overweldigende gevoel die de uitgebreide cameravoering, omkadering, groter budget en tijdspanne van een film kunnen brengen. Hij stelt dat hij nog steeds geen fusie heeft mogen meemaken tussen de visuele magie van het witte doek en het medium tv. 

Roderik Six leidt ons naadloos van de ene uitvoerige mening naar de andere en slaagt er zelfs in om Ellis te laten voorlezen uit zijn jongste boek, een moment dat hij zelf omschreef als het meest pijnlijke wat hij zou meemaken tijdens zijn verblijf in Gent. Zich koest houden op twitter, op vraag van het filmfestival, zal wel op nummer twee van die lijst prijken. Terwijl hij foto’s nam van het publiek deed hij een oproep om uit de “you gotta like everyone kinda society” te stappen. “Het is niet erg om dingen te haten, en al zeker niet om naar een film te kijken waar je ongemakkelijk van wordt.”

Bret Easton Ellis is eigenlijk een satire van zichzelf met uitgesproken mening die ongelofelijk veel interessante dingen te vertellen heeft. Gelukkig kan je via verschillende kanalen veel van hem horen, onder andere op zijn geniale podcast, B.E.E., waarop hij met talloze acteurs, regisseurs, schrijvers en ander gespuis diepgaande en minder diepgaande gesprekken heeft over film, muziek, boeken, series, en het leven. Of gewoon volgen op twitter, al even geniaal.

An evening with Bret Easton Ellis - Vooruit Theaterzaal - 20u - 15/10/14

Pepijn Mesure