Jan Steen regisseert twee versies van wat hij ‘een van de krachtigste toneelteksten van de laatste vijftien jaar’ noemt. De tekst is een bewogen en zinderende gedachtestroom die niet alleen de pijn en de angst om te leven verwoordt, maar evenzeer de liefde om te leven en het willen leven ter wille van de liefde bezingt. Sarah Kane schreef 4.48 Psychosis in 1999, een paar maanden voor ze op 28-jarige leeftijd zelfmoord pleegde. Twee acteurs gaan elk afzonderlijk de confrontatie aan met deze aangrijpende tekst. De manier waarop ze beiden vanuit hun ‘anderszijn’ de tekst zullen ontmoeten, zal bepalend zijn voor hoe ‘anders’ de twee versies zullen zijn. Het publiek krijgt de twee identieke en toch heel verschillende delen te zien op één avond. De voorstelling wordt in het Engels gespeeld, in Kane’s originele versie.

Deze voorstelling is de laatste in het kader van L’être et jouant — Het zijn in het spelen, het onderzoeksproject van Jan Steen dat gesteund wordt door het onderzoeksfonds Hogeschool Gent. Hierin stelt Jan Steen dat de specifieke aanwezigheid van een acteur allesbepalend is voor het specifieke van een voorstelling.