Cultuurplatform
van Urgent.fm
en cultuur- en onderwijspartners van de stad Gent

contact
partners

Gent Jazz Zaterdag 12/07 -- Review

NONE | MUZIEK
za 12.07.2014 | 13:00

door Elien Arckens

Dag 3 op Gent Jazz: de jazz zal vandaag even rijkelijk vloeien als de regen. Maar hé, de beste editie ooit qua bezoekersaantal (2012) was ook de meest regenachtige. Alhoewel we vandaag toch een iets beperkter en klassieker publiek opmerken. Wat niet hoeft te verbazen want de headliners van vandaag behoren veeleer tot de meer klassieke vertakking binnenin de jazz: de bigband van Darcy James Argue, en als ultieme afsluiter Dave Holland met diens tour ‘Prism’. Maar zoals wel vaker gebeurt met hoge verwachtingen, komt de werkelijke  eyeopener uit onverwachte hoek.

 

Het was vijf jaar geleden dat De Beren Gieren voor het laatst op Gent Jazz stonden, en zo vierden ze gisteren zowaar hun houten jubileum. En of ze reden hadden tot vieren! Driemaal stonden ze geprogrammeerd op de Garden Stage, telkens voor een set van één uur. Maar zij die dachten driemaal hetzelfde te zien, kennen Fulco Ottervanger (piano) en diens twee kompanen, Lieven Van Pee (bas), en Simon Segers (drum) nog niet goed genoeg. De eerste set om 17.50u had iets gedestilleerd en etherisch: enkel de meest essentiële noten werden gespeeld, en zo was er nooit een slag of stoot teveel aan hun compositie. Je merkt dat het hier om een groep vrienden gaat die perfect op elkaar afgestemd zijn, die zich bovendien ook niet hoeven te schamen voor elkaar en daardoor zich met volle vertrouwen durven te geven. Nergens valt er overstemming te bespeuren, en ook al geven ze elkaar de kans tot solostukken, telkens keren ze terug naar hun primaire basis als trio. Hiermee vergeleken leek hun sessie van 21.50u precies wel door een andere band gespeeld te zijn. De eerder serene, althans uitgepuurde, eerste sessie ontplofte letterlijk in de laatste set. “Kamikazejazz,” zoals hun muziek al vaker omschreven is, werd nu met volle kracht op het publiek afgevuurd! Perfecte symbiose, hoogtepunten ingeleid door strak opbouwende improvisaties, en heel veel persoonlijkheid, vooral dat typeert De Beren Gieren anno 2014.

 

Perfectie, Mehliana kan gewoon niet anders omschreven worden. Vaste waarden in de muziekwereld, Brad Mehldau en Mark Guiliana, hebben elkaar gevonden in dit project ondanks hun quasi compleet tegenoverstelde achtergrond. Waar Mehldau geschoold is in de klassieke muziek, en inspiratie haalt uit de donkere romantiek, staat Guiliana volgens The New York Times gekend als “a drum'n'bass drummer around whom a cult of admiration has formed”. In Mehliana: Taming the Dragon (tevens de naam van hun CD die uitkwam februari dit jaar), ontmoet de klassieke wereld van Mehldau, “the master of slow-burning, classically inflected acoustic piano improv” (NYT), die van Guiliana's drum’n’bass, techno, hiphop, en electronica. En wat in theorie gedoemd lijkt tot een een faliekante kakofonie, bloeit in de praktijk open tot nog nooit eerder ontgonnen muzikale hoogtes. Een “musical secret” is er definitely niet, Guiliana ziet hun succesformule eerder als gevolg van oprechte persoonlijkheid en perfect op elkaar afgestemde samenwerking: “the goal is trying to be ourselves, and really make it about the way we play together. It is only two of us, so the most important thing on stage is to be listening, a 100 percent, at all times. It think it is because of our variety of our influences, that it works actually”. En inderdaad, ze mogen dan maar met twee op het podium staan, het samenspel van hun vier handen die soms verschillende instrumenten, drumsticks en knoppen tegelijk besturen is ongezien. Officieel bestaan ze misschien nog geen halfjaar, hun samenspel doet anders vermoeden. En we hebben geluk, want ook al staan er maar 12 nummers op hun eerste CD, materiaal hebben ze voldoende voor het komende decennium.

 

Hoe de avond dan nog verder verliep? Geen idee. Mehliana was zodanig goed, vernieuwend, en experimenteel perfect, dat noch Darcy James of Dave Holland hier ooit aan zouden kunnen tippen. Darcy James z’n bigband bestond uit welgeteld 19 artiesten (het zesvoud van De beren Gieren en het tienvoud van Mehliana) maar maakten muziek dat de helft zo indrukwekkend was. En Dave Holland is uiteraard goed in z’n genre van eerder klassieke jazz, maar kon ons helaas niet meer naar de hoogtes brengen waar Mehliana ons had achtergelaten. En zo verkozen we de warmte van ons bed, met Mehliana nog tussen de oren en in het hart. 

↓  GERELATEERDE ARTIKELS  ↓