Gekleed als een zakenman uit de jaren ’50 met daarover een knalrode gescheurde peignoir, een zonnebril en een Fedora met een pluim; reden te meer om het op een lopen te zetten als je dit figuur in een duister steegje tegen het lijf loopt.

Gelukkig ontmoetten wij hem in het oord van verderf dat we allen beter kennen als de Charlatan. Benjamin Darvill, aka ‘Son of Dave’, een Canadese cocktail van blues, beatbox en mondharmonica stond er een klein uurtje moederziel alleen op het podium in de grote zaal. Blues in een nieuw jasje; muziek die het publiek verandert in een bijeenkomst van gehypnotiseerde dashboardpopjes, lustig bewegend op de maat van Darvill’s muzikale snelweg. Gebruik makend van live looping en effectpedalen compenseert deze ritmische wonderboy ruimschoots het gebrek aan bijstand op het podium. Meer nog; tussen de nummers door bleek ook nog dat de man een komisch talent was, en de vele grappige opmerkingen, zijn plotse eigenhandige reorganisatie van de zaal, en het uitdelen van zijn rider aan de eerste rij zorgden ervoor dat de aandacht nimmer verslapte. Son of Dave brengt een resem van heel dansbare oorwormen die letterlijk voor je neus lijn voor lijn gemaakt worden. Helaas was het Gent zelf die deze keer een tikkeltje teleur stelde. Son of Dave’s muziek kan namelijk best nog vergeleken worden met -en moet zelfs niet echt onderdoen voor- de muziek van de Australische straatmuziekkant Dub FX. Wanneer die ruwweg twee jaar geleden naar Gent kwam moest het stadsbestuur ingrijpen uit vrees voor een te grote opkomst op het Sint-Pietersplein, terwijl er gisteren slechts een schamele vijftig man opdaagde. Ondanks het feit dat zij toch hun best deden alles te geven, getuige hiervan de al iets oudere groupies op de eerste rij, zou Son of Dave naar mijn mening er evengoed in slagen een vol Sint-Pietersplein te overtuigen om -zoals hij zingt- hun dansende ziel aan de duivel te verkopen.

Son of Dave is een mysterieuze maar aanstekelijke muzikant die meer erkenning verdient dan hij gisteren in Gent kreeg, ik hoop alvast hem nog eens terug te zien tussen een iets groter publiek. Luister eerst maar eens naar het bij dit artikel aangesloten nummer zodat het je een heel klein beetje spijt indien je er gisterenavond niet bij was.